1 szczęśliwe drzewo chlebowca - Artocarpus heterophyllus

Drzewo jackfruit (nazwa botaniczna Artocarpus Heterophyllus), znane również jako drzewo Jack, to tropikalne drzewo, które produkuje największe owoce na naszej planecie. Można je znaleźć w dżunglach południowo-wschodniej Azji i jest również szeroko uprawiane w Azji, Australii, Afryce i Ameryce Południowej. Drzewo to jest również nazywane Halasina Hannu (Indie), Nangka (Malezja), kos (syngaleski), ponas (Konkani), Palappalam (tamilski), Katahal (hindi), a w niektórych językach istnieją nawet różne nazwy dla różnych stadiów owocu.

Jackfruit

Ogólnie rzecz biorąc, gdy owoc jest dojrzały, jest słodki i można go jeść bezpośrednio. Kiedy jest niedojrzały, nazywany jest młodym/zielonym jackfruitem i jest używany głównie do gotowania w curry.

Ludzie z Zachodu zazwyczaj uznają jackfruit za najbardziej akceptowalny w pełni rozwiniętym, ale niedojrzałym stadium, kiedy nie ma nieprzyjemnego zapachu. Owoc kroi się na duże kawałki do gotowania, a jedynym utrudnieniem jest obfity gumowaty lateks, który gromadzi się na nożu i dłoniach, chyba że zostaną one najpierw natarte olejem. Kawałki są gotowane w lekko osolonej wodzie do miękkości, po czym naprawdę pyszny miąższ jest odcinany od skórki i podawany jako warzywo, w tym nasiona, które, jeśli są dokładnie ugotowane, są mączne i przyjemne.

Jeśli jackfruit dojrzeje, cebulki i nasiona mogą być wyciągnięte na zewnątrz; lub, jeśli w pomieszczeniu, nieprzyjemne zapachy powinny być natychmiast usunięte z kuchni. Cebulki mogą być następnie spożywane na surowo lub gotowane (z mlekiem kokosowym lub w inny sposób); lub przerobione na lody, chutney, dżem, galaretkę, pastę, "skórę" lub inne produkty. papadlub puszkowane w syropie z cukru lub miodu z dodatkiem kwasu cytrynowego.

Produkt w puszkach jest czasami nazywany "mięsem warzywnym". Dojrzałe cebulki są mechanicznie miażdżone w celu uzyskania nektaru z jackfruita lub redukowane do postaci koncentratu lub proszku.

Metodą opatentowaną w Indiach, dojrzałe cebulki są suszone, smażone w oleju i solone do jedzenia jak chipsy ziemniaczane. Na Malajach, gdzie nie da się uniknąć zapachu dojrzałych owoców, małe jackfruity kroi się na pół, wysiewa pestki, chłodzi i przynosi na stół wypełnione lodami.

Dojrzałe cebulki, poddane fermentacji, a następnie destylacji, wytwarzają silny likier. Nasiona, które przemawiają do wszystkich gustów, mogą być gotowane lub pieczone i spożywane, lub gotowane i konserwowane w syropie jak kasztany. Są również z powodzeniem konserwowane w solance, w curry i, podobnie jak pieczona fasola, w sosie pomidorowym. Są one często składnikiem dań curry. Prażone, suszone nasiona są mielone na mąkę, którą miesza się z mąką pszenną do wypieków.

Delikatne młode owoce mogą być marynowane z przyprawami lub bez. Delikatne liście jackfruit i młode męskie kwiatostany mogą być gotowane i podawane jako warzywa.

Inne zastosowania

Na niektórych obszarach owoce jackfruit są podawane bydłu. Drzewo jackfruit jest nawet sadzone na pastwiskach, aby zwierzęta mogły korzystać z opadłych owoców. Nadwyżki skórki jackfruit są uważane za dobrą karmę dla bydła.

Liście drzewa chlebowca: Młode liście są chętnie zjadane przez bydło i inne zwierzęta gospodarskie i mówi się, że są tuczące. W Indiach liście są używane jako opakowania do żywności podczas gotowania, a także są łączone razem w celu wykorzystania jako talerze.

Lateks: Lateks służy jako szlam dla ptaków, sam lub zmieszany z sokiem figowca i olejem. Podgrzany lateks jest stosowany jako domowy cement do naprawy porcelany i naczyń glinianych, a także do uszczelniania łodzi i otworów w wiadrach.

Drewno: Jackwood jest ważnym drewnem w dawnym Cejlonie (obecnie Sri Lanka) i, w mniejszym stopniu, w Indiach; część jest eksportowana do Europy. Z wiekiem zmienia kolor z pomarańczowego lub żółtego na brązowy lub ciemnoczerwony; jest odporne na termity, dość odporne na grzyby i bakterie, sezonuje się bez trudności, przypomina mahoń i jest lepsze od drewna tekowego do mebli, konstrukcji, tokarstwa, masztów, wioseł, narzędzi, szczotek i instrumentów muzycznych. Na Bali i w Makassar z drewna tekowego budowano pałace.

Z trocin drzewa jackwood lub wiórów twardzieli, gotowanych z ałunem, uzyskuje się bogaty żółty barwnik powszechnie stosowany do barwienia jedwabiu i bawełnianych szat buddyjskich kapłanów. W Indonezji drzazgi drewna są wkładane do bambusowych tubek zbierających toddy kokosowe w celu nadania żółtej barwy cukrowi.

Źródła
Morton, Julia. "Jackfruit". Centrum Nowych Upraw i Produktów Roślinnych, Wydział Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu Uniwersytetu Purdue.